Τι είναι ο μηνίσκοι στο γόνατο.

Είναι ινοχόνδρινοι δίσκοι με βασική λειτουργία να απορροφούν τους κραδασμούς και να σταθεροποιούν την άρθρωση.Τα γόνατα μας περιλαμβάνουν δύο μηνίσκους (έσω και έξω) οι οποίοι παρεμβάλλονται ανάμεσα στον μηρό και την κνήμη και όπως είναι φανερό υπόκεινται σε μεγάλα συμπιεστικά φορτία.

Ρήξη μηνίσκου

Οι δομές αυτές μπορούν να υποστούν ρήξη είτε λόγω τραυματισμού (βίαιη και απότομη στροφή στην άρθρωση) είτε λόγω εκφυλισμού (φθοράς) του χόνδρου. Όταν συμβεί η ρήξη, η άρθρωση πρήζεται, μειώνεται το εύρος τροχιάς και προκαλείται πόνος στην κίνηση, ειδικά στην κάμψη . Οι ασθενείς αναφέρουν οτι νοιώθουν το πόδι τους να «φεύγει» ή και να κάνει ήχους όπως «κλικ». 

Αντιμετώπιση

Γενικά οι ασθενείς με ρήξη μηνίσκου παραπέμπονται σε χειρουργική ή συντηρητική αγωγή. Χερουργικά υπάρχουν διάφορες τεχνικές παρέμβασης με σκοπό τον καθαρισμό και αποκατάσταση των κατεστραμμένων ιστών. Συνήθως ο χρόνος αποθεραπείας μετά το χειρουργείο είναι 1 έως 2 μήνες ανάλογα με την σοβαρότητα της βλάβης. Ο ειδικός ορθοπαιδικός χειρουργός θα καθοδηγήσει σωστά στην θεραπευτική επιλογή συμφωνα με συγκεκριμένα κριτήρια. Σημαντικό ρόλο στην απόφαση για χειρουργείο παίζει το προφίλ του ασθενή (ηλικία, γενική κατάσταση, συμμόρφωση, δραστηριότητες), τα χαρακτηριστικά της ρήξης (σημείο, είδος, χρονιότητα) και αν είναι σταθερή ή όχι. Η επέμβαση συνήθως γίνεται αρθροσκοπικά είτε με συρραφή του μηνίσκου είτε με αφαίρεση τμήματος.

Φυσικοθεραπεία

Σύμφωνα με πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα η αποτελεσματικότητα της συντηρητικής αντιμετώπισης των ασθενών με ρήξη μηνίσκου που περιλαμβάνει φυσικοθεραπεία παρουσιάζει εξίσου στατιστικά σημαντική βελτίωση για τους ασθενείς σε σχέση με την χειρουργική επέμβαση. Οι ασθενείς που ακολούθησαν ένα πρόγραμμα αποκατάστασης σε σύγκριση με αυτούς που χειρουργήθηκαν και μετά ακολούθησαν πρόγραμμα αποκατάστασης είχαν την ίδια βελτίωση στην κινητικότητα και τη μείωση του πόνου. Αυτό βέβαια δεν αναφέρεται σε όλους τους ασθενείς και ιδιαίτερα σε εκείνους μεγάλη σοβαρότητα συμπτωμάτων που θα πρέπει να εξετάζονται τα κριτήρια για πιθανή αρθροσκόπηση.

Το πρόγραμμα φυσικοθεραπευτικής αποκατάστασης είναι εξατομικευμένο στις ανάγκες και το πρόβλημα του εκάστοτε ασθενή. Η φυσικοθεραπεία έχει ως στόχο τη μείωση της φλεγμονής και την άυξηση του εύρους τροχιάς. Διάφορα φυσικά μέσα προτείνονται για περίοδο που το γόνατο είναι σε οξεία ή χρόνια φλεγμονή όπως ηλεκτροθεραπεία, παγοθεραπέια, υπέρηχα, laser, tecar κτλ.Παρ’όλο που η έρευνα δεν δειχνει πως η χρήση αυτών των μέσων βελτιώνει δραστικά την ταχύτητα της αποκατάστασης, η ένταξη τους μπορεί να βοηθήσει κάποιους ασθενείς στην διαχέιριση των συμπτωμάτων και της βελτίωση της ποιότητας ζωής κατά την περίοδο της αποθεραπείας. Τον σημαντικότερο ρόλο στην συντηρητικη αγωγή έχει η κινησιοθεραπεία [9,10]. Έτσι, για την αύξηση της μυικής δύναμης χρησιμοποιούνται διάφορες ασκήσεις με διαβάθμιση δυσκολίας ανάλογα την περίοδο της αποκατάστασης. Επίσης περιλαμβάνονται διατάσεις, λειτούργικες ασκήσεις, ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας και ισορροπίας. Ο ασθενής παράλληλα ακολουθεί και αερόβιο πρόγραμμα ( ποδήλατο, ελλειπτικό μηχάνημα, διάδρομο, κολύμβηση κτλ.). Το πρόγραμμα είναι προοδευτικό και η εξέλιξη του εξαρτάται απο τον πόνο, το κατά πόσο έχει αυξηθεί η μυική δύναμη, το εύρος τροχιάς, το οίδημα και την λειτουργική κινητικότητα. Το πρόγραμμα διαρκεί περίπου 6 εβδομάδες, ο ασθενής κάνει 1-3 συνεδρίες την εβδομάδα και εκτελεί το ασκησιολόγιο καθημερινά στο σπίτι του.