«Η νόσος πάρκινσον είναι μια αργά εξελισσόμενη, νευροεκφυλιστική πάθηση, η οποία σε πρώτο στάδιο επηρεάζει το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για την κίνηση. Εμφανίζεται συνήθως στη μέση ηλικία με μέσο όρο έναρξης τα 55-60 έτη. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται προσβάλλει και άλλες περιοχές του εγκεφάλου» (Morris 1977) . Συγκεκριμένα, η ασθένεια προσβάλλει τα νευρικά κύτταρα στα βασικά γάγγλια και  στην μέλαινα ουσία, της οποίας τα νευρικά κύτταρα παράγουν την ντοπαμίνη, ένα  νευροδιαβιβαστή, που είναι απαραίτητος για την εκτέλεση και τον έλεγχο των κινήσεων του σώματος  (Mahyar et al 2005). Σύμφωνα με τον James Parkinson, η νόσος χαρακτηρίζεται κατά βάση από κινητικά φαινόμενα, και συγκεκριμένα από χαρακτηριστικό «τρόμο» ηρεμίας, έλλειψη αυθόρμητης κινητικότητας και βραδύτητα των εκούσιων κινήσεων, δυσκαμψία, και διαταραχές στη στάση και βάδιση. (Benatru et al 2008). Χαρακτηριστική είναι η κυρτή στάση του κορμού και η τάση των ασθενών να περπατούν με μικρά και κοφτά βήματα είναι αποτέλεσμα της γενικής ακαμψίας των μυών και των αρθρώσεων, γεγονός που οδηγεί σε συχνές πτώσεις. Εκτός από τα βασικά κινητικά συμπτώματα μπορεί να προκύψει: κόπωση, ανέκφραστο πρόσωπο με σπάνιο ανοιγοκλείσιμο των ματιών δίκην μάσκας, μικρογραφία (μικρό, στενάχωρο γράψιμο), διαταραχές του ύπνου, σιελόρροια, δυσκαταποσία, διαταραχές της όσφρησης, αισθητικές διαταραχές, δυσκοιλιότητα, επιτακτική ούρηση, αρθραλγίες – μυαλγίες, επιβράδυνση της σκέψης                                                                                                                        

Ο ρόλος της φυσικοθεραπειας περιλαμβάνει: την Βελτίωση της αναπνευστικής λειτουργίας, ενδυνάμωση και καλύτερο αερισμόν, Ελαχιστοποίηση μυϊκής αδυναμίας και της δυσκαμψίας αρθρώσεων, Βελτίωση σωματικής ικανότητας, Διατήρηση πλήρους εύρους κίνησης όλων των αρθρώσεων, Πρόληψη πτώσεων, Βελτίωση λειτουργικότητας και της ισορροπίας, Διόρθωση ή παρακολούθηση της αδυναμίας στάσης, Διόρθωση των ανωμαλιών στον τρόπο βάδισης και να δοθεί στον ασθενή ένα πρόγραμμα που να μπορεί να το ακολουθήσει μόνος του ή με την βοήθεια των δικών του ανθρώπων στο σπίτι.

Γιατί φυσικοθεραπεία στο σπίτι:

Είναι σημαντικό ο ασθενής να μπορεί να λειτουργεί κατά κύριο λόγο μέσα στο δικό του περιβάλλον. Ο φυσικοθεραπευτής θα δώσει ιδέες στην διαμόρφωση του σπιτιού, με στόχο την αποφυγή των πτώσεων και λύσεις στις βασικές μετακινήσεις. Ο ρόλος του φυσικοθεραπευτή είναι να γίνει μέλος της καθημερινότητας του ασθενούς, ένας ειδικός που ο ασθενής μπορεί να μοιραστεί τους προβληματισμούς του και να τον στηρίξει μακροπρόθεσμα στη διαχείριση της νόσου, καθώς και να εκπαιδεύσει το οικογενειακό του περιβάλλον.